Niema bohaterka. Komentarz o praktykach uciszania kobiet

Avant, wol. XI, nr 3, doi: 10.26913/avant.2020.03.19
publikowane na licencji CC BY-NC-ND 3.0

Justyna Nowak
Instytut Filozofii
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
nowak.justyna2 @ gmail.com

Przyjęto 30 lipca 2019; zaakceptowano 28 października 2019; opublikowano Online First 22 kwietnia 2020  Pełny tekst

Abstrakt: Komentarz dotyczy praktyk uciszania kobiet w kulturze i społeczeństwie. Autorka opisuje doświadczenie uciszania kobiet w kontekście tekstów kultury, zachowując przy tym pierwszoosobową narrację. Komentuje także modele antyczne, motywy religijne i współczesne interpretacje zjawiska uciszania.

Słowa kluczowe: męsplikacja; uciszanie kobiet; feminizm; starożytność; dramat antyczny; judaizm


A silent heroine. On the practices of silencing women

Abstract: The commentary concerns the practices of silencing women in culture and society. The author describes the experience of silencing women in the context of cultural texts, while maintaining a first-person narrative. The author also comments on antique models, religious motifs and contemporary interpretations of the phenomenon of silencing.

Keywords: mansplaining; silencing women; feminism, antiquity; ancient drama; Judaism


Bibliografia

Ajschylos, (2005). Oresteja. Ajschylos, Tragedie. (S. Srebrny, tłum.). Kraków: Homini.
An-ski, Sz. (2003). Dybuk. Między dwoma światami. Legenda dramatyczna w 4 aktach, przeł. M. Friedman, Warszawa: Teatr Rozmaitości.
Aleksijewicz, S. (2015). Wojna nie ma w sobie nic z kobiety. (J. Czech, tłum.). Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
Arendt, H. (2000). Kondycja ludzka. (A. Łagodzka, tłum.). Warszawa: Aletheia.
Atwood, M. (2017). Opowieść podręcznej. (Z. Uhrynowska-Hanasz, tłum.) Warszawa: Wielka Litera.
Beard, M. (2018). Kobiety i władza. Manifest. (E. Hornowska, tłum.). Poznań: Dom wydawniczy Rebis,
Benhabib, S. (1993). Models of public space: Hannah Arendt, the Liberal Tradition, Jürgen Habermas, w: Habermas and the Public Sphere, red. C. Calhoun, Cambridge: MIT Press.
Grosz, E. (1994). Volatile Bodies. Toward a Corporeal Feminism, Bloomington: Indiana University Press.
Grosz, E. (2005) Time Travels. Feminism, Nature, Power. Durham-London: Duke University Press.
https://doi.org/10.1215/9780822386551
Irigaray, L. (2000). Ciało w ciało z matką. (A. Araszkiewicz, tłum.). Kraków: efka.
Irigaray, L. (2010). Ta płeć (jedną) płcią niebędąca. (S. Królak, tłum.), Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Jagusiak, A. (2015). Ciało w posthumanistycznej teorii podmiotowości dwuwymiarowej autorstwa Elizabeth Grosz. Prace naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, 2015, z. XII, s. 153-165. http://dlibra.bg.ajd.czest.pl:8080/Content/3439/10.pdf (dostęp: 17.10.2019).
https://doi.org/10.16926/fil.2015.12.09
Jagusiak, A. (2016). W kierunku ciała, czyli podmiot ucieleśniony według Elizabeth Grosz i Rosi Braidotti. Machina myśli. http://machinamysli.org/podmiot-ucielesniony-wedlug-grosz-oraz-braidotti/ (dostęp 17.10.2019).
Nowak, J. (2017). Na progu wolności – fenomen dybuka. Studia z Historii Filozofii, 2 (7), 271-293. https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/szhf/issue/view/942/showToc (dostęp: 7.07.2019).
https://doi.org/10.12775/szhf.2016.034
Solnit, R. (2017). Mężczyźni objaśniają mi świat. (A. Dzierzgowska, tłum.). Kraków: Karakter.
Świerkosz, M. (2018). Feminizm korporalny w badaniach literackich. Próba wyjścia poza metaforykę cielesności. Teksty Drugie, 1-2, 75-95, http://www.rcin.org.pl/Content/50785/WA248_66857_P-I-2524_swierkosz-feminizm.pdf, (dostęp 30.09.2019).
Żiżek, S. (2019). Margaret Atwood’s work ilustrates our need to see other people pain. https://www.independent.co.uk/voices/margaret-atwood-handmaids-tale-testaments-human-rights-slavoj-zizek-a9105151.html (dostęp 30.09.2019).

Możliwość komentowania została wyłączona.