Ja i inne rzeczy. Wprowadzenie do badań nad buddyjską metaforyką jaźni z zastosowaniem Jäkelowskiego modelu aktywności umysłowej


Witold Wachowski

Silny związek aktywności umysłowej z doświadczeniami cielesnymi odzwierciedla się w komunikacji. Lingwistyka kognitywna wskazuje na językową wszechobecność metafory, która zawsze operuje fizycznością, cielesnością i manipulowaniem, nawet jeśli dotyczy najbardziej abstrakcyjnych pojęć. Szczególnie atrakcyjny ? bo twórczo prowokujący ? wydaje mi się pewien model dla metafor, które można scharakteryzować ogólnym określeniem: Aktywność Umysłowa To Manipulacja. Dla osiągnięcia jaskrawości przykładu proponuję sięgnąć nie do naszego języka potocznego, ale do reprezentatywnej literatury buddyzmu, aby pokazać, że obecna w niej metaforyka jaźni sprowadza się do przejrzystego manipulowania prostymi przedmiotami, bez epatowania zagadkowością, transcendencją czy mistycyzmem. Najwyższa aktywność umysłu to jak zjedzenie kleiku i umycie po nim miseczki.

Pełny tekst [PDF]

Ten wpis został opublikowany w kategorii 1/2010, Avant. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Możliwość komentowania została wyłączona.