Transakcyjny model dzieła muzycznego w późnej twórczości Mortona Feldmana

Damian Binkowski

Abstract


Celem artykułu jest wykazanie otwartego charakteru późnych utworów Mortona Feld-mana, mimo zapisania ich w tradycyjnej formie. Analizy umieszczono w szerokim kon-tekście, wliczając w to zarówno muzykę, sztukę, literaturę piękną, jak i naukę.


Keywords


Morton Feldman; dzieło otwarte; model transakcyjny; czas w mu⁠zyce; nielinearność w muzyce.

Full Text:

PDF (Polish)

References


Beal, A. C. 2002. Time Canvasses: Morton Feldman and The Painters of The New York School. W: J. Leggio, red. Music and Modern Art: 227–245. New York: Routledge.

Beckett, S. 1983. Proust. Przeł. A. Libera i E. Jasińska. Dialog, 4.

Benedetti, M. T. 2002. Cézanne. Życie i twórczość. Warszawa: Wydawnictwo Arkady.

Berbue, M. R. 1998. John Dewey and the Abstract Expressionists. Educational Theory, 2(48): 211–227.

Biró, D. P. 2001. Morton Feldman’s Rothko Chapel. Journal of the Third International Conference on Jewish Music. London.

Bland, W. 1980. Morton Feldman. W: S. Sadie, red. The New Grove Dictionary of Music and Mu- sicians: 455–456. London: Macmillan Publishing Co.

Cadieu, M. 1992. Morton Feldman – Waiting. Przeł. Ch. Villars, H. Mea. Źródło: http://www.cnvill.net/mfcadeng.htm, 19.03.2015. Za: M. Cadieu. A l’ecoute des composi- teurs. Paris: Minerve.

Cage, J. 1996. O Robercie Rauschenbergu, artyście i jego dziele. Przeł. J. Jarniewicz. Literatura na Świecie, 1–2: 123–137.

Cooper, H. 2013. Zupa Rothki. Przeł. M. Bartelik. W: M. Bartelik, red. Mark Rothko. Obrazy w Na- tional Gallery of Art w Waszyngtonie. Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie.

de Kerckhove, D. 2001. Powłoka Kultury. Przeł. W. Sikorski i P. Nowakowski. Warszawa: Wydaw- nictwo Mikom.

Dewey, J. 1975. Sztuka jako doświadczenie. Przeł. A. Potocki. Wrocław: Ossolineum.

Eco, U. 1994. Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych. Przeł. J. Gałuszka, L. Eustachiewicz, A. Kreisberg i M. Oleksiuk. Warszawa: Czytelnik.

Esslin, M. 1980. Samuel Beckett and the Art Broadcasting. W: M. Esslin, red. Mediations: Essays on Brecht, Beckett, and the Media. Baton Rouge: Louisiana State University Press.

Esslin, M. 1980. The Theatre of the Absurd. Harrisonburg: R.R. Donnelley and Son Co. Feldman, M. 1988. Between Categories. Contemporary Music Review, 2: 1–5.

Feldman, M. 1985. Essays. W: W. Zimmerman, red. Essays. Köln: Beginner Press.

Feldman, M. 2015. Introduction to Performance of “For Philip Guston”. Źródło: http://library.buffalo.edu/music/special-materials/morton-feldman/pdf/mfnanmf189.pdf, 19.03.2015.

Feldman, M. 2001. Morton Feldman Slee Lecture, November 20, 1972. Baird Hall, University at Buffalo, The State University of New York. Przeł. N. Walker-Smith, red. J. Bewley. Źródło: http://library.buffalo.edu/music/special-materials/mortonfeldman/lectures.html#slr315, 19.03.2015.

Feldman, M., Morton Feldman Slee Lecture, February 2, 1973. Baird Hall, University at Buffalo, The State University of New York. Przeł. Nicola Walker-Smith, red. J. Bewley. Źródło: http://library.buffalo.edu/music/special-materials/morton-feldman/lectures.html#slr320, 19.03.2015.

Frost, E. 1998. The Word Man and The Note Man: Morton Feldman on Composing the Music for Samuel Beckett’s “Words and Music” in “The Beckett Festival of Radio Plays”. W: M. Bry- den, red. Samuel Beckett and Music: 47–57. Oxford: Clarendon Press.

Gagne, C. i Caras, T. 1982. Soundpieces: Interview with American Composers. Metuchen: Scare- crow Press.

Glass, P. 1995. Music by Philip Glass. New York: Da Capo Press.

Hussakowska-Szyszko, M. 1984. Spadkobiercy Duchampa? Negacja sztuki w amerykańskim środowisku artystycznym. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Jarzębska, A. 2002. Strawiński. Myśl i muzyka. Kraków: Musica Iagellonica.

Jarzębska, A. 2002. Z dziejów myśli o muzyce. Wybrane zagadnienia teorii i analizy muzyki tonalnej i posttonalnej. Kraków: Musica Iagellonica.

Johnson, T. 1987. Remembrance. Musik Texte, 12.

Kamiński, P. 1998. Światło, ruch, przestrzeń. Kształtowanie się estetyki twórczej Edgara Varèse w świetle jego własnych wypowiedzi i kontaktów ze środowiskami twórczymi Europy i świata. Monochord. De musica acta, studia et commentari, 19.

Kędzierski, M. 1990. Samuel Beckett. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Kędzierski, M. 1996. Widziane i Słyszane. Twórczość Samuela Becketta wobec irytującego dylematu istnienia. Kwartalnik Artystyczny. Kujawy i Pomorze, 4.

Kiepuszewski, Ł. 2013. Zanurzenie w powierzchni. Rothko według Nietzschego i polskie ślady. W: M. Bartelik, red. Mark Rothko. Obrazy w National Gallery of Art w Waszyngtonie. Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie.

Kopstick-Ames, P. 1996. Piano (1977). W: T. De Lio, red. The Music of Morton Feldman. New York: Excelsior Music.

Kotula, A. i Krakowski, P. 1973. Sztuka Abstrakcyjna. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Fil- mowe.

Kutnik, J. 1997. Gra słów. Muzyka poezji Johna Cage’a. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Laws, C. 2008. Beckett-Feldman-Johns. W: L. Ben-Zvi, A. Moorjani, red. Beckett at 100 Revolving It All. Oxford, New York: Oxford University Press.

Libera, A. 1995. Wstęp. W: S. Beckett. Dramaty. Wybór. Wrocław: Zakład Narodowy Imienia Os- solińskich.

Libera, A. 1981. „Partia monologu” na tle ostatnich utworów scenicznych Becketta. Literatura na Świecie, 4.

Maciejewicz, D. 1999. „Sujet en procès” w semiotycznej teorii Julii Kristevej a muzyka Mortona Feldmana. Res Facta Nova, 3.

Maciejewicz, D. 2000. Zegary nie zgadzają się ze sobą. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akade- mii Nauk.

Maruszewski, T. 2001. Psychologia poznania. Sposoby rozumienia siebie i świata. Gdańsk: Gdań- skie Wydawnictwo Psychologiczne.

McLuhan, M. 2001. Wybór tekstów. Przeł. E. Różalska, J. M. Stokłosa. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

McLuhan, M. 2004. Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka. Przeł. N. Szczucka. Warszawa: Wy- dawnictwa Naukowo-Techniczne.

Nyman, M. 2011. Muzyka eksperymentalna. Cage i po Cage’u. Przeł. M. Mendyk. Gdańsk: Wy- dawnictwo słowo/obraz terytoria.

Rosset, B. 1996. „...moje postaci to cienie...” Strony o Samuelu Beketcie. Przeł. M. Kędzierski. Kwartalnik Artystyczny – Kujawy i Pomorze, 3–4.

Rothko, Ch. 2013. Mark Rothko i Muzyka. Przeł. M. Bartelik. W: M. Bartelik, red. Mark Rothko. Obrazy w National Gallery of Art w Waszyngtonie. Warszawa: Muzeum Narodowe w War- szawie.

Rudziński, W. 1987. Nauka o rytmie muzycznym (T. 1 i 2). Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne.

Skowron, Z. 1995. Nowa muzyka amerykańska. Kraków: Musica Iagellonica.

Toffler, A. 1997. Trzecia fala. Przeł. E. Woydyłło. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Warnaby, J. 1998. Morton Feldman on CD. Tempo, a Quarterly Review of Modern Music, nr 207.

Welsch, W. 2005. Estetyka poza estetyką. O nową postać estetyki. Przeł. K. Wilkoszewska. Kraków: Universitas.

Wilczyński, M. 1993. Postmodernistyczna wzniosłość: Derrida i Lyotard. W: A. Jamroziakowa, red. Poznańskie Studia z Filozofii i Nauki: Inspiracje postmodernistyczne w humanistyce. Warszawa, Poznań: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Wölfflin, H. 1962. Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej. Przeł. D. Hanulanka. Wrocław: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich.

Wes, Y. 1996. For John Cage. W: T. De Lio, red. The Music of Morton Feldman. New York: Ex- celsior Music.


Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Copyright (c) 2018 Damian Binkowski